Πόρνη

Τι διάολο πόρνη είσ’ εσύ!
Με ‘χεις να σ’ αγοράζω με τα ψέματα.
Λεφτά δε θέλεις. Ούτε καν αυτά που σου χρωστάω.
Κι όσο για το «ζεστό κορμί» μου,
αυτό δε μετράει.
Είσαι ζεστή κι από μόνη σου…
Θέλεις τα ποιήματά μου,
αυτά που σου γράφω τα βράδια.
Αυτό σε θρέφει.
Γι’ αυτό δεν πουλιέσαι;
Δίνεις ένα κορμί για λέξεις.
Για λίγο μελάνι και φτηνό χαρτί.
Τι διάολο πόρνη είσ’ εσύ;
Μάλλον, από τις πιο ακριβές.