17/1/09

Μεγαλώσαμε.










Μας πήρε πολλά χρόνια να μεγαλώσουμε.

Και να μιλάμε σαν ενήλικες.

Σοβαρά. Μετρημένα.

Μέτρα τα λόγια, βάλτα στη σειρά και να’ να λίγα ε;

Όχι σπατάλες με τα λόγια γιατί κοστίζουν.

Και δεν είμαστε να ξοδευόμαστε τώρα, φτάνουν τα τριάντα.

Έρχονται δύσκολα χρόνια.

Δεν είμαστε να σκορπιόμαστε.

Τώρα είναι καιρός να φυλάμε τα νομίσματα,

να τα κρατάμε καλά κρυμμένα μέσα μας,

σαν εκείνους τους γεροκουρελήδες που τρώνε μια ζωή ζητιανεύοντας

κι όταν πεθαίνουν είναι πλούσιοι μέσα στα στρώματα…

 

Τώρα, κι αν θες να πεις και κάτι παραπάνω, πες το.

Κάνε πως έριξες ένα κέρμα μες στη λίμνη.

Για μια ευχή.

Τι ψυχή έχει ένα κέρμα;

Και πόσο κοστίζει μια ευχή;

Έχει γεμίσει η λίμνη κέρματα. Πλούσιος ο βυθός.

Ένα μεγάλο στρώμα να βουλιάξεις μέσα.

Και να μη βγεις ποτέ στην επιφάνεια.

Να μείνεις εκεί, μαζί με τα νομίσματά σου.

Να αγοράζεις τη ζωή σου

και να πληρώνεις μετρητοίς.

 

Μόνο πρόσεχε, όχι υπερβολές.

Μεγαλώσαμε κι έρχονται τα τριάντα, τα σαράντα…

Μην ξεμείνεις και δεν έχεις ν’ αγοράσεις χρόνια…

Και πεθάνεις κουρελής πριν προλάβεις να γεράσεις.

Θέλει μέτρο και σοβαρότητα η ζωή.

Μεγαλώσαμε…

Δεν υπάρχουν σχόλια: