7/9/08


Ανδράποδη νιφάδα
λικνίσου στον αέρα…
Γέμισε η μαδημένη μέρα λευκότητα!

Κίνηση αργή
σαν την ανάσα της εντατικής…
Λαδομπογιά
και φθοριακή φωτεινότητα.

Αυτή η πόλη…
Αυτός ο κόσμος…
Δυο λεπτά μόνο αποσύνθεσης!

Και δυο λεπτά
που θες να νιώσεις,
δεν τα έχεις…

- Μίλα μου σα μουσική…

- Φούγκα.

- … σημαίνει «φυγή».

Δεν υπάρχουν σχόλια: